‏‏‏‏‏

کم کم یاد می‌گیری وقتی از کسی سردی و نامهربانی دیدی، دیگر نایستی به گدایی محبت

کم کم یاد می‌گیری همۀ دنیا آن فرد نیست، کم کم یاد می‌گیری فقط به فکر خودت باشی

کم کم یاد می‌گیری دل‌سنگ و خودخواه باشی ... یاد می‌گیری

آرام آرام یاد می‌گیری فاتحۀ همۀ آن مهربانی‌ها و انتظاراتِ زیبا را بخوانی، خودخواه شوی -شاید!- یا اینکه انتظار مرگ شیرین را بکشی و دیگر برایت مهم نیست تو را چه می‌نامند